Sobota 31 sierpnia 2024 roku

„Pociąg do Nowego Orleanu stacja Dworzec letni” to leitmotiv tegorocznej XVI edycji Poznań Old Jazz Festival planowanej na sobotę 31 sierpnia 2024 roku. Istotną zmianą festiwalowej scenerii jest nowa lokalizacja. W tym roku dzięki życzliwości Władz Poznania i Estrady Poznańskiej, koncerty odbędą się na terenie nowopowstałego „Pasażu kultury” znajdującego się na Starym Rynku pomiędzy Arsenałem, a Wielkopolskim Muzeum Wojskowym. W działania festiwalowe włączył się także Departament Transportu Urzędu Marszałkowskiego finansując przejazd zabytkowego składu kolejowego.

Program Festiwalu:

11:00 – 11:45 przejazd zabytkowych samochodów grupy pasjonatów starej motoryzacji pod przewodnictwem Henryka Rewers wraz z wykonawcami na trasie Stary Rynek – Dworzec Letni – Stary Rynek
12:00 – 13:00 przejazd muzykujących zespołów wraz z pasażerami zabytkowym składem kolejowym na trasie Dworzec Letni – Swarzędz – Dworzec Letni
13:00 – 13:45 powrót zabytkowych pojazdów na Stary Rynek
14:00 – 14:30 Parada Jazzowa na Starym Rynku
14:30 – 15:30 Mała Akademia Jazzu
16:00 – 22:00 Koncert galowy

Na wszystkie koncerty wstęp wolny

Organizatorzy: Wielkopolskie Stowarzyszenie Jazzu Tradycyjnego „Dixie Club”, Estrada Poznańska

Dyrektor Artystyczny Festiwalu: Piotr Soroka

Więcej informacji na profilu facebook.com/DixieCompany oraz pod numerem +48 602 610 489.

Uwaga, uwaga, od jutra (22-go sierpnia) w kasie Kina Muza przy ulicy Święty Marcin można odbierać zaproszenia festiwalowe będące jednocześnie biletami na przejazd „Pociągiem do Nowego Orleanu”. Bilety dostępne będą codziennie od 14:00 do 20:00, aż do wyczerpania. Ilość miejsc w Pociągu Retro ograniczona.

Uczestnicy Festiwalu:

The Big Five – Niemcy

Zainspirowani dzikimi, gorącymi brzmieniami jazzu z Harlemu i Chicago z lat 30. i 40. XX wieku, The Big Five ugruntowali swoją pozycję jako najbardziej autentyczny berliński zespół z ery swingu. Łączą porywającą sekcję rytmiczną i ognistą linia instrumentów dętych. Ten międzynarodowy zespół głęboko zanurza się w mniej znany repertuar Złotej Ery Swingu kładąc silny nacisk na oryginalne kompozycje. Ich skład waha się od podstawowego kwintetu do pełnego składu septetu. The Big Five to weterani słynnych berlińskich sal tanecznych Lindy-hop i Balboa, którzy wiedzą, jak zamienić łagodną imprezę taneczną w szaleńczy swing-out. Dzięki ich szykownym strojom i intensywnej pasji do autentycznego jazzu z ery swingu, ci faceci z pewnością sprawią, że podskoczycie z radości!

J. J. Jazzmen – Republika Czeska

Zespół J. J. Jazzmen powstał w 1993 rok pod przewodnictwem lidera zespołu Jana Jiruchy (J.J.), od którego pochodzi także nazwa grupy. Występował z programem „Remembrance of Louis Armstrong” w Republice Czeskiej oraz na festiwalach i w klubach na całym świecie. W 2001 roku zagrała także w „kolebce” jazzu i miejscu narodzin Louisa Armstronga w Nowym Orleanie na słynnym „New Orleans Jazz & Heritage Festival”. Po śmierci lidera zespołu Jana Jiruchy w grudniu 2005 roku J.J.Jazzmen z sukcesem kontynuuje działalność pod przewodnictwem perkusisty Miloša Kejry. Ich surowa interpretacja jazzu jest wyjątkowa ponieważ są wierni tradycji Nowego Orleanu. Brzmienie zespołu wzbogaca wyrazisty głos i jazzowe wyczucie obecnej wokalistki Barbory ​​Vágnerovej, która w ciągu pięciu lat współpracy z J. J. Jazzmen wypracowała sobie doskonałą pozycję wśród współczesnych wokalistów jazzowych. Nowym projektem J. J. Jazzmen jest „Famous jazz duets” inspirowany Ellą Fitzgerald i Louisem Armstrongiem oraz Lady Gagą i Tonym Bennettem, w którym Barbora jest doskonale wspierana wokalizą naszego czołowego czeskiego puzonisty Josefa Pospíšila.

The Dixie Fellows

The Dixie Fellows zespół utworzony z muzyków jazzowych środowiska Klubu Politechniki Warszawskiej „Stodoła” działa od ponad siedemnastu lat, początkowo pod nazwą – Warsaw Dixielanders, obecnie koncertuje tylko i wyłącznie używając nazwy The Dixie Fellows. Doświadczenie jazzowo muzyczne realizowane jest przez muzyków tej formacji w wielu programach takich jak: „Dixieland standardy”, program o „Nowym Orleanie”, „Muzyczny Świat Louisa Armstronga” oraz program z polskimi szlagierami z okresu międzywojennego i PRLu oparty na utworach kompozytorów polskich Szpilmana, Warsa, Petersburskiego, Rosnera, Matuszkiewicza i wielu innych.

Skład zespołu:
Michał Pijewski – klarnet, piano, wokal
Dymitr „dżimek” Markiewicz – puzon
Wojciech Milewski – trąbka, harmonijka
Marek „słoma” Słomiński – bandżo, wokal Robert „kajak” Kuduk – kontrabas, wokal
Jerzy Więckowski – perkusja, leader

RB Dixie Five

Tarnowski zespół założony został w 2014 roku przez jego leadera, multiinstrumentalistę – Romana Bartnickiego. Zespół wykonuje muzykę w stylu nowoorleańskim, tzn. w typowym dla Nowego Orleanu i jego ulicznych parad składzie instrumentalnym:
Roman Bartnicki – suzafon,
Robert Szczerba – puzon,
Janusz Witko – klarnet,
Dominik Mietła – trąbka,
Wiktor Zydroń – banjo.
Na repertuar zespołu duży wpływ wywarła muzyka wykonywana przez muzyków, których kariery muzyczne miały początki w Nowym Orleanie, a mianowicie: Louisa Armstronga, Kida Ory, Joe „King” Olivera. Choć zespół jest młody, to grają w nim doświadczeni muzycy, absolwenci klasycznych szkół muzycznych i wydziałów jazzu tych uczelni. Dużą popularnością cieszą się w ich wykonaniu parady uliczne przeprowadzane na wzór parad Nowego Orleanu (dwukrotny pobyt leadera w Nowym Orleanie). Zespół jest laureatem Międzynarodowego Festiwalu Jazzu Tradycyjnego w Iławie – Old Jazz Meeting – Złota Tarka 2015.

Happy Jazz Band

Happy Jazz Band zespół jazzowy z Poznania, założony w 2015 roku. Składa się z 13 utalentowanych muzyków, absolwentów Poznańskiej Akademii Muzycznej, których pasją jest gra w stylu swing i old jazz, sięgając od utworów Loulisa Armstronga po Franka Sinatrę, a także polskich kompozycji, w tym twórczości Andrzeja Zauchy. W składzie zespołu znajdują się również wspaniali wokaliści Agnieszka Różańska – aktorka Teatru Nowego w Poznaniu, współpracująca również z Teatrem Muzycznym i Sebastian Stieler – wokalista, kontrabasista i producent muzyczny, którzy dzięki swojemu zaangażowaniu, radosnemu usposobieniu dodają wyjątkowego klimatu każdemu występowi. Oprawa dźwiękowa to efekt współpracy instrumentalistów, w tym sekcji saksofonowej, sekcji dętej blaszanej i sekcji rytmicznej – gdzie warto zwrócić uwagę na doświadczonych muzyków, takich jak pianista Wiesław Stieler, perkusista Marek Surdyk oraz basista Józef Matuszewski, którzy zdobyli w 2023 roku wyróżnienie na nowotomyskim Festiwalu Big-bandów. Happy Jazz Band koncertuje już od wielu lat na scenach wielkopolski promując dobrą energię swingu.

Patrycja Kubale gość specjalny Dixie Company

Absolwentka Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. Aktualnie studentka trzeciego roku studiów licencjackich wokalistyki jazzowej tejże uczelni. Skrzypaczka i wokalistka związana z muzyką od najmłodszych lat. Współpracowała z takimi artystami jak Adam Sztaba, Sławek Uniatowski, Natalia Kukulska oraz Krystyna Prońko. Zaangażowana w życie Poznania i Grodziska Wielkopolskiego – jej miasta rodzinnego.

Dixie Company

Poznańska formacja jazzu tradycyjnego Dixie Company od ponad trzech dekad uczestniczy w setkach festiwali i koncertów na terenie Polski, Czech, Francji, Łotwy, Niemiec, Słowacji, Stanów Zjednoczonych, Szwajcarii i Węgier. Jest także pomysłodawcą i współorganizatorem Poznań Old Jazz Festival, w którym wzięli udział między innymi legendarny klarnecista Mr Acker Bilk, oraz angielski trębacz Kenny Ball. Festiwalowymi gośćmi byli także artyści z Australii, Czech, Danii, Holandii, Izraela, Litwy, Łotwy, Niemiec, Słowacji, Wielkiej Brytanii, Ukrainy i USA. Dixie Company jest też autorem sześciu wydawnictw płytowych w tym krążków z udziałem amerykańskich wokalistek Diane Davidson i Donny Brown. O wysokim poziomie poznańskiego zespołu, świadczy trzykrotny pobyt w USA, gdzie między innymi wystąpili w Toledo, San Francisco, Los Angeles, San Diego, Santa Monica i na największym na świecie festiwalu jazzu tradycyjnego w kalifornijskim Sacramento. To właśnie w stolicy Kalifornii doszło do spotkania Dixie Company i Diane Davidson. Przez kolejne trzy lata występowali na Sacramento Music Festival. W roku 2015 zagrali na największym w Europie 45 Internationales Dixieland Festival Dresden, a następnie w Szwajcarii na festiwalu Jazz Am See. W sierpniu 2017 roku wystąpili wraz z Diane Davidson w legendarnym studio im. Krzysztofa Komedy Polskiego Radia Poznań z okazji 90-lecia rozgłośni i w ramach cyklu „dziewięć koncertów na dziewięć dekad”. W maju 2022 roku zagrali na jubileuszowym 50 Internationales Dixieland Festival Dresden, jako jedyni reprezentanci Polski pośród 40 formacji z 11 krajów.

Aktualny skład Dixie Company:
Krzysztof Zaremba – tbn,
Jakub Marszałek – tp, kazoo
Rafał Kubale – cls
Mariusz Gajdziel – bass
Wojciech Warszawski – bj, guit, voc
Piotr Soroka – dr, washbord

Swing Craze

Swing Craze to poznańska grupa entuzjastów i propagatorów tańców swingowych takich jak Lindy Hop, Authentic Jazz, Balboa, Collegiate Shag, Boogie Woogie, West Coast Swing, sięgających swoją historią do lat 30 XX wieku. W czasie Festiwalu oprócz pokazów przeprowadzą krótkie warsztaty taneczne.

Nadszedł czas na podsumowanie XV jubileuszowej edycji Poznań Old Jazz Festival. Ubiegłoroczne poznańskie święto jazzu tradycyjnego składało się z pięciu wydarzeń: – Parady Nowoorleańskiej, która pomiędzy godzinami 12:00 a 13:00 kroczyła od pomnika Starego Marycha w kierunku Starego Browaru. W jazzowym korowodzie wzięły udział zespoły: „Happy Jazz Band”, czeski zespół „Swing Melody”, holenderska żeńska formacja „Alice in Dixieland”, niemiecki „The Jungle Jazzband”, „RB Dixie Five”, gospodarze festiwalu „Dixie Company”, a także goście specjalni ze Lwowa wokalistka Hellen Yurewich, klarnecista i saksofonista Yarema Kaminskyj oraz puzonista Geniu Prokip.

– Małej Akademii Jazzu realizowanej na „Szachownicy” Starego Browaru w formie warsztatów edukacyjnych, 45-minutowego koncertu jednego z zespołów. Warsztaty poprowadził Jakub Marszałek, trębacz Dixie Company, który posiada specjalistyczne przygotowanie pedagogiczne. Prowadzący Akademię moderator, w krótkiej syntetycznej i nieskrępowanej formie, przekazał młodym słuchaczom wiedzę o genezie i historii jazzu tradycyjnego. Przybliżył sylwetki znanych artystów i kompozytorów związanych z tym gatunkiem. Muzycy zademonstrowali najbardziej rozpoznawalne standardy, charakterystyczne i tak nietypowe instrumenty jak bandżo czy tarka, zgłębiając tajniki improwizacji oraz śpiewu tzw. skatem. Każda kolejna edycja Małej Akademii Jazzu jest okazją nie tylko do znakomitej zabawy, ale także do przybliżenia arkanów „starego dobrego jazzu” w lekkiej formie i z przymrużeniem oka. Młodzi zwycięzcy konkursów wiedzy o jazzie otrzymali atrakcyjne nagrody ufundowane przez firmy Storck oraz Hama.

– Konkursu plastycznego dla dzieci, inspirowanego muzyką jazzową prezentowaną w czasie Małej Akademii Jazzu. Po zakończeniu konkursu najlepsze prace eksponowane były przez kilka dni w przestrzeni „Szachownicy”.

– Wystawy malarstwa inspirowanej muzyką improwizowaną w przestrzeni obok „Szachownicy”. Wzięło w niej udział dwunastu malarzy związani z wielkopolskim środowiskiem. Ekspozycja przygotowana przez Fundację Nowa prezentowana była przez tydzień.

– Koncertu galowego na „Szachownicy” w nowej części Starego Browaru, w czasie którego wystąpiło pięć formacji. Na festiwalowej scenie zaprezentowali się: „Happy Jazz Band”, czeski zespół „Swing Melody”, holenderska żeńska formacja „Alice in Dixieland”, niemiecki „The Jungle Jazzband” oraz gospodarze „Dixie Company” wraz z gośćmi specjalnymi z Ukrainy.

Ponadczasowa i ponadpokoleniowa muzyka jazzowa zaliczana jest do tzw. kultury wysokiej, jednak jej deficyt zauważalny jest w mediach głównego nurtu. Warsztaty i konkursy, będące integralną częścią festiwalu, przyczyniły się do poszerzenia wiedzy o jazzie, także wśród najmłodszych odbiorców. Ubogaciły muzycznie młode pokolenie uzależnione od smatrfonów i komputerów. Dzięki festiwalowi przenieśli się oni ze świata wirtualnego w przestrzeń realnych dźwięków, pobudzających wrażliwość i wyobraźnię. Wydarzenia kulturalne oferowane w ramach festiwalu poszerzyły ofertę kulturalną miasta Poznania. Stary Browar posiada znakomitą infrastrukturę techniczną w postaci ruchomych schodów oraz wind. Dzięki temu osoby z niepełnosprawnością miały nieograniczony dostęp do sceny festiwalowej oraz przestrzeni, gdzie zlokalizowana była wystawa malarstwa i prowadzone były warsztaty. Otwarta przestrzeń ogromnego centrum handlowego, odwiedzanego każdego dnia przez tysiące mieszkańców, przyjezdnych i turystów powoduje, że wiele osób, które wcześniej tego nie planowały zainteresuje się ofertą festiwalową. Dwa lata temu w czasie jednego z koncertów na Szachownicy pojawiło się dwóch znanych sportowców Zbigniew Boniek oraz Wojciech Fibak. Mimo, że prawdopodobnie wcześniej nie mieli w swym kalendarzu udziału w festiwalu, przez ponad godzinę z zainteresowaniem słuchali występu Happy Jazz Bandu. W ostatnich dekadach życie mieszkańców naszego regionu nabrało wyjątkowo szybkiego tempa. Muzyka jest doskonałym środkiem terapeutycznym, więc proponowana oferta pozwoliła choć na moment zatrzymać się, zrelaksować i zapomnieć o codziennych problemach. Szczególnie ważne jest to w czasie zagrożenia epidemicznego i wojny u granic Polski utrudniających kontakt z żywą muzyką. „Stary dobry jazz z epoki Louisa Armstronga” emanuje pozytywnymi wibracjami, co z przyjemnością odnotowujemy obserwując reakcje publiczności, a jeden z fanów określił ten gatunek mianem „przyjaznego dla środowiska”. Festiwal proponuje rozrywkę na najwyższym poziomie ukazując optymistyczną stronę życia.

Old Jazz Festival jest imprezą cykliczną podobnie jak Swingująca Starówka i Swingująca Wielkopolska. Istniejąc ponad dekadę wpisał się na stałe do kalendarza wyjątkowych wydarzeń kulturalnych Poznania i Wielkopolski. Systematycznie rosnąca liczba uczestników tych projektów motywuje członków naszego Stowarzyszenia do kontynuowania festiwalu w kolejnych latach.

Z pozoru banalne stwierdzenie, że człowiek żyje tak długo, jak długo pozostaje w pamięci innych jest ponad wszelką wątpliwość prawdziwe. Mijająca niedawno trzecia rocznica śmierci naszego Przyjaciela Jacka Zgolińskiego skłania do przypomnienia jego sylwetki i jego dokonań dla tych, którzy potrzebują niewielkiego bodźca przywracającego pamięć o tej niebanalnej postaci.

Dla wielu Jacek kojarzyć się będzie nieodłącznie z jego królestwem, jakim był gmach Centrum Kongresowo-Dydaktycznego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, przy ulicy Przybyszewskiego. Trudno było tam nie zauważyć osoby z niezbyt gęstymi lecz długimi, niesfornymi włosami, którym pozwalał iść swoimi meandrami i z takąż brodą. Cóż, zapewne rację ma Piotr Bałtroczyk lansujący swój świetny szlagwort, że „jak ktoś ma ładne włosy, to nie musi mieć ich dużo”. Jackowi z pewnością taki wizerunek dodawał uroku…

Jako sprawę historycznie najistotniejszą dla naszej społeczności fanów jazzu tradycyjnego należy wymienić fakt, że to właśnie Jacek Zgoliński był pomysłodawcą Poznań Jazz Festival, o czym pisał Ryszard Gloger na kultura.poznan.pl w dniu 22 sierpnia 2015 roku, cyt. „Jacek Zgoliński z Centrum Konferencyjno-Dydaktycznego Akademii Medycznej mówi, że pomysł zorganizowania takiego wydarzenia w naszym mieście, chodził mu po głowie od wielu lat. – Szukałem kogoś, kto potrafiłby ogarnąć taką imprezę merytorycznie. Piotr Soroka, muzyk zespołu Dixie Company, był wymarzonym człowiekiem do realizacji tego celu. Gdy ruszaliśmy z festiwalem, nawet nie zakładaliśmy, że dotrwamy do piątej edycji.”

Trzeba wspomnieć, że ten Festiwal, początkowo zwany Europejskimi Spotkaniami Tradycjonalistów Jazzowych miał szansę przetrwania i rozwoju przede wszystkim z uwagi na znakomite warunki lokalowe stworzone przez Jacka, dzięki wielkiej życzliwości dla niego i jego przedsięwzięć ze strony władz Akademii Medycznej.

Oczywiście, że przypadkiem jest, że od 2010 roku, przy wejściu do budynku Centrum Kongresowo-Dydaktycznego, w którym odbywały się koncerty galowe naszych Festiwali, stoi pomnik laryngologa, absolwenta Akademii Medycznej i światowego formatu kompozytora i jazzmana Krzysztofa Komedy-Trzcńskiego. Z drugiej jednak strony ten szczęśliwy zbieg okoliczności stanowił dla nas powód do
wielkiej radości.

Życiowe drogi Jacka zawsze związane były z pasją organizatorską i zamiłowaniem do muzyki, a dziwnym trafem powiązane zawsze z poznańską Akademią Medyczną (obecnie: Uniwersytetem Medycznym w Poznaniu).

W bardzo serdecznych słowach o Jacku wyraża się dr hab. n. med. Tomasz Piontek, ortopeda, założyciel renomowanej kliniki Rehasport. Jego znajomość z Jackiem Zgolińskim datuje się od wczesnych lat siedemdziesiątych, kiedy to Jacek pracował w Akademii Medycznej jako szef działu socjalnego. Mając wiele niekonwencjonalnych pomysłów zasłynął z organizowania letnich i zimowych obozów dla pracowników i ich dzieci. Pasja organizatorska nie opuszczała go także wówczas, gdy nie wykonywał już obowiązków w dziale socjalnym.

Jak dowiadujemy się z anonsu Jacka zwołującego po 40 latach w Szklarskiej Porębie w dniach 8 – 11 września 2016 roku spotkanie byłych uczestników organizowanych przez niego obozów – obozy takie odbywały się w Rabce, Szklarskiej Porębie, Kieżmarku, Popradzie, ale także w Bibione, w Londynie, nad Balatonem, w Chorwacji, w Irlandii, na Bornholmie, w Ostródzie, na Mazurach. Rozrzut był nie tylko geograficzny, ale obozy te miały różny charakter. Były więc piesze obozy wędrowne, rowerowe, żeglarskie, językowe, narciarskie i wielu innych. W 2016 zorganizował zlot wspomnieniowy w Szklarskiej Porębie, na którym pojawiło się wielu jego byłych wychowanków, a zawiązane przez uczestników obozów w młodości przyjaźnie przetrwały próbę czasu.

Jak wspomina dr Tomasz Piontek Jacek zaszczepił całej rzeszy dzieci i młodzieży uczestniczącej w obozach pasję do żeglarstwa i narciarstwa, stosując wiele niekonwencjonalnych metod. Ponieważ w życiu Jacka bardzo ważna była muzyka dzięki niemu nauczyli się też słuchać muzyki. Sposoby ku temu były bardzo różne. Na przykład na jednym z obozów przed poranną pobudką ustawiał kolumny głośnikowe, z których donośne dźwięki potrafiły wyrwać ze snu największych śpiochów… A wieczorami prowadził „Dyskotekę Pana Dżeka” prezentując bardzo modną wówczas muzykę elektroniczną autorstwa Jean-Michel Jarre’a, Pink Floyd i Czesława Niemena. Z tym ostatnim współpracował przez pewien czas organizując jego koncert na Starym Rynku w Poznaniu.

Przez kila lat dr Tomasz Piontek wraz z Jackiem byli stałymi uczestnikami festiwalu Rawa Blues, albowiem właśnie blues to była największa muzyczna miłość Jacka Zgolińskiego. A więc również Festiwale Blues Express musiały być punktem obowiązkowym w jego życiu.

Jacek bardzo przeżył śmierć swojej żony Marii. Dla mnie poruszająca była jego reakcja na pozornie banalne miejsce w Poznaniu na ul. Garbary, które boleśnie skojarzyło mu się ze zmarłą. Nie będę kontynuował tego wątku, z szacunku dla bardzo osobistych odczuć Jacka, które wówczas w mojej obecności ujawnił.

Mam nadzieję, że nie tylko w naszej pamięci Jacek pozostanie jako postać nietuzinkowa, barwna i łamiąca wszelkie schematy.

Przemysław Barański